ترغیب به صفات پسندیده و نکوهش خود پسندی.

ترغیب به صفات پسندیده و نکوهش خود پسندی.

هیچ دارایی پر سودتر از خرد نیست زیرا خرد سعادت دنیا و آخرت را در بر دارد و هیچ تنهایی ترسناک تر از خودپسندی نیست زیرا خودپسند مردم را از خود پستتر پنداشته آنها هم از او دوری میکنند و تنها میماند و هیچ عقلی چون تدبیر و اندیشهنیست زیرا اندیشه راه را آماده و استوار میسازد و هیچ جوانمردی مانند پرهیزکاری نیست زیرا پرهیزکار نزد خالق و خلق عزیز و ارجمند است و هیچ همنشینی چون خوی نیکو نیست زیرا خوی نیکو دلها را به دست آورد وهیچ میراثی مانند ادب و آراستگی نیست زیرا آراستگی شخص را محبوب میسازد و هیچ پیشوایی مانند توفیق و دست یافتن به کار نیست زیرا توفیق شخص را به راه راست و خداپسندی میکشاند و هیچ تجارت و بازرگانی مانند کردار پسندیده نیست زیرا نیکبختی همیشگی را در بر دارد و هیچ سودی مانند پاداش الاهی نیست زیرا سودی است همیشگی و هیچ اجتناب و دوری چون ماندن در جلو شبهه یعنی چیز نامعلوم نیست زیرا اقدام در شبهه انسان را به حرام میکشاند و هیچ پارسایی مانند بیرغبتی در حرام نیست زیرا بیرغبتی در حرام مستلزم آراستگی و پاکی است و هیچ دانشی مانند تفکر و پیش بینی نیست زیرا بر اثر آن انسان به مبدإ و معاد راه برده و از گمراهی برهد و هیچ عبادتی مانند واجبات نیست زیرا پاداش آن بیشتر از مستحبات است وهیچ ایمانی مانند شرم و شکیبایی نیست زیرا با این دو ایمان کامل میگردد و هیچ بزرگواری  و سرفرازی مانند فروتنی نیست زیرا انسان فروتن را همه از دل دوست دارند و هیچ شرافت و بزرگی مانند دانش نیست زیرا دانش راهنمای شخص است و هیچ ارجمندی مانند بردباری نیست زیرا بردباری موجب سرفرازی است و هیچ پشتیبانی استوارتر از مشورت و کنگاش کردن نیست زیرا مشورت سبب پی بردن به پایان کار و سود و زیان آن میباشد…