نقش نیایش در سلامت و آرامش روان چیست؟
نقش نیایش در سلامت و آرامش روان چیست؟
مقدمه
توجه به بهداشت جسمانی و روانی یکی از مهم ترین مسائل دین مبین اسلام به شمار می رود.
با توجه به این که مسئله سلامتی و بیماری هم برای فرد و هم برای جامعه از اهمیت فراوانی برخوردار است ، بنابراین بشر همیشه به دنبال کشف علل و عوامل پیدایش بیماری و راه های پیش گیری از آن بوده است.
اولیای الهی نیز سایر انسان ها را به رعایت و حفظ بهداشت جسم و روان سفارش نموده و به منظور شناسایی و راه های پیشگیری از ابتلا به انواع بیماری های جسمی و روانی راهکارهایی را پیشنهاد داده اند.
یکی از این راهبردها بهره گیری از دعا و نیایش است که در این مقاله به بیان اهمیت و تأثیر آن در سلامت روان و آثار روان شناختی اش خواهیم پرداخت.
اهمیت نیایش در سلامت و آرامش روان
امام صادق(ع) می فرماید: «دعا کن، زیرا شفای همه دردهاست.»
انسان در دعا با خدای خود مناجات می کند و از مشکلاتی در زندگی با آنها روبرو شده به او پناه می برد.
نیایش احساس مذهبی افراد را تقویت نموده و رابطه بین انسان با خدای خویش را مستحکم می سازد.
انسان وقتی از دارنده تمام کمالات چیزی را طلب می کند و با او ارتباط برقرار می نماید، احساس لذت و شادمانی می کند و برعکس وقتی از غیر خدا چیزی درخواست می کند، احساس ذلّت و خواری می کند.
این احساس عزّت و لذّت بر سلامت روان تأثیر می گذارد.
آثار روان شناختی نیایش
1ـ رهایی از تنهایی و بیگانگی:
نیایش انسان را از انزوای درونی بیرون می آورد و به جمع پیوند می دهد.
قرآن کریم می فرماید: «…و ان من شی ءٍ الّا یسبّح بحمده ولکن لاتفقهون تسبیحهم… ؛ هر موجودی تسبیح و حمد خدا را می گوید ولی شما تسبیح آن ها را نمی فهمید.»
2ـ روشن دلی:
انسان به واسطه ارتباط با معبود خویش، جهان را به نور حق و حقیقت روشن می بیند و همین روشنی، فضای روح او را روشن می کند.
چنین فردی به خوبی مشکلات را می بیند و در پرتو عنایات خداوند متعال به حل مشکلات می پردازد و کم تر دچار اضطراب می شود.
3ـ کاهش ناراحتی ها:
زندگی بشر آکنده از شیرینی ها و تلخی ها، آسایش و رنج، پیروزی و شکست می باشد، لذا بشر موظّف است با طبیعت دست و پنجه نرم کند تا بتواند تلخی ها را به شیرینی و شکست ها را به پیروزی تبدیل کند.
نیایش و ارتباط با معبود در انسان نیروی مقاومتی به وجود می آورد که تلخی ها را قابل تحمّل می گرداند، به طوری که لذّت زندگی در دوره پیری برای مردم خداپرست و مؤمن از دوره جوانی بیش تر می شود .
چنین فردی نگرانی ها و اضطراب خویش را از مرگ با کوشش در کارهای نیکی که در زبان دین «عمل صالح» نامیده می شود، بر طرف کرده و از نزدیک شدن مرگ دچار اضطراب نمی شود.
4ـ امید و نشاط:
هر انسانی که بخواهد با روانی شاداب و روحیه ای بالا با مشکلات زندگی مواجه شود و با امید و اطمینان، زندگی خویش را ادامه دهد، باید به نیایش پناه برد.
5 ـ پرورش تمرکز ذهن:
اضطراب فکری و تنش های روانی از بیماری های مهلکی است که بشریّت قرن حاضر را تهدید می کند.
نیایش و پرستش اگر با شرایط باطنی و ظاهری انجام شود نه تنها ذهن را در مدار تمرکز قرار می دهد، بلکه درون را نورانیّت و صفا می بخشد .
6ـ برخورداری از لذّات معنوی:
یکی دیگر از آثار دعا و نیایش برخورداری از یک سلسله لذّت هاست که «لذّات معنوی» نامیده می شود.
لذّات معنوی از لذّات مادی هم قوی تر هستند و هم پایدارتر و لذّت و نیایش و دعا برای کسانی که قدر آن را می دانند از این گونه لذّات است.
7ـ خروج از غفلت:
طبیعت زندگی دنیا، غفلت زاست، نیایش انسان را متوجه معاد و روز جزا می کند و باعث خروج انسان از غفلت و بی توجهی می شود.
دیدگاهتان را بنویسید