ریشه های اضطراب:
عامل شناخته ندارد؛یا عامل آن موضوع مبهم،نامشخص و بی اهمیت است،اما در پاره ای موارد می توان با بررسی گذشته و حال افراد،به اموری پی برد.
مهمترین آنه این موارد هستند:
۱-نزاع اختلاف خانوادگی                               ۲- تربیت نادرست خانواده
۳-محیط ناسالم و پردغه غه                             ۴- نقص عضو
۵-خاطرات تلخ گذشته                                    ۶- ترس از آینده
۷-عدم تعادل ترشحات غدد                               ۸- حسادت
۹-بلند پروازی                                           ۱۰- خیال بافی
۱۱-بلوغ                                                  ۱۲- منفی باف
۱۳- شکست در زندگی                                  ۱۴- احساس گناه
۱۵-بیکاری                                               ۱۶- فزون طلبی
۱۷- بدبینی                                                ۱۸- ناسپاس دیگران
۱۹- امتحان و ارزش یابی تحصیلی                  ۲۰-رقابت ناسالم
۲۱- بی نظمی در دخل و خرج

مهار اضطراب:
اگر یاد بگیرید که تنش خود را به کار بگیرید. می توانید از آن به عنوان سوختی برای بیان پرشور و پر تکاپوی مطالب استفاده کنید. نکاتی برای کاهش اضطراب :
سازماندهی: فقدان سازماندهی،یکی از علل اصلی اضطراب است.
تجسم:تمامی کاری که تا دقایق بعد یا ساعت بعد و یا روزهای بعد می خواهید انجام بدهید نحوه درست آن که منجر به موفقیت صحبت شما می شود در ذهن خود تجسم کنید.
تمرین : بسیاری از سخنران،بیان مطلب را به طور ذهنی یا فقط با لب های خود تمرین می کنند.
تنفس عمیق : هنگامی که عضلات شما سفت می گردد و احساس اضطراب می کنید،ممکن است به اندازه کافی تنفس عمیق نکنید.
آرامش: به جای فکر کردن در مورد فشار عصبی، آرامش یابید.همتن طور که نفس خود را فرو می برید، به خود بگویید: ((من)) و با بیرون دادن نفس بگویید: ((آرام هستم)).
آزاد کردن فشار های عصبی: با افزایش فشار های عصبی و سفت شدن عضلات،انرژی عصبی ممکن است در دستها و پاها تجمع یابد.این انرژی حبس شده ممکن است باعث لرزش دست ها و پاها شود.
حرکت کنید: سخنرانی که در یک نقطه می ایستند و هیچ حرکتی نمی کنند،دچار فشار عصبی می شوند.
نگاه کردن به حاضرین:سعی کنید برنامه بیان مطالب خود را در جمع به صورت یک گفتگوی عادی دو نفر در آورید.