روز هفتم:”چرا ندای درونمان را نمیشناسیم؟”

نکته های ناب
روز هفتم: “چرا ندای درونمان را نمیشناسیم؟”
برای خواندن هفتمین مطلب این هفته به ادامه مطلب بروید.
ما از همان دوران کودکی می آموزیم که به ندای خود اعتماد نکنیم و وقتی بزرگ می شویم اطلاعاتمان را به صورت واقعی یا هدفمند قضاوت میکنیم و هر آنچه که با معیارهای ما تطابق ندارد از بین می بریم. در تمامی این سال ها ما این موارد را به صورت ناخودآگاه از ذهنمان حذف می کنیم زیرا اکثر ما آموخته ایم که ندای درونمان را از کودکی نفی کنیم.
از دیگر علتهایی که ما ندای درونمان را نمی شناسیم این است که با زبان دیگری سخن می گوید. ندای درون اغلب به صورت نشانه و تکه تکه و ناقض است و تنها در موارد کمی جملات کامل را درک می کنیم. بیشتر اطلاعات ندای درون ما معنای خاصی ندارد.
از دیگر مشکلاتی که درباره ندای درونمان با آن دست به گریبان هستیم این است که وقتی به سن بزرگسالی می رسیم ندای درون خود را بیش از حد درگیر فرآیندهای ذهنی می کنیم که نمی توانیم به طور مستقل از افکار، احساسات و دانش و فرآیند تصمیم گیریمان استفاده می کنیم.
لورادی در این باره می گوید:
درست همان طور که منطق می تواند تحت تاثیر احساسات قرار گیرد، شهود هم می تواند زیر هاله ای از منطق و دانش پنهان شود.
چه حرف مرا قبول کنید و بپذیرید و باور داشته باشید چه آن را نپذیرید و باور نکنید باید به شما بگویم که ندای درونتان نقش مهمی در تصمیم گیری دارد. درست که شما یاد نگرفته اید از ندای درونتان استفاده کنید ما اغلب نسبت به تمام مواردی که هرروز با آن سر و کار دارید بیشترین حس را از ندای درونتان می گیرید.
تا فردا و هفته آینده شما را به خداوند متعال می سپارم. امیدوارم هفته آینده برایتان سرشار از موفقیت و انرژی باشد.
با شماییم. باز هم هرروز.. همین ساعت… همین سایت!
نظر خاصی دارید؟ مطلب خاصی دارید؟ ایده دارید؟ انتقاد دارید؟ ما منتظریم. می تونید حرف هاتون رو با ما در میان بگذارید…
دیدگاهتان را بنویسید