انتقاد از همسر
انتقاد از همسر
مقدمه
نقد یا #انتقاد می‌تواند نقش بسیار پررنگی در تخریب دیگران داشته و به‌جای بهبود بخشیدن و سازنده‌بودن، موجب نابودی یک شخص یا موضوع خاصی شود.
در این مقاله سعی می‌کنیم راهکارهایی را برشمریم که در انتقادکردن به روش صحیح به ما کمک کنند.
راهکارهایی برای انتقاد از همسر
۱. جوگیر نشویم
چندوقتی است شاهد این هستیم که «رک بودن» به یک رفتار اجتماعی مثبت در بین کوچک و بزرگ تبدیل شده است.
اگرچه رک‌بودن در روابط اجتماعی از دورویی و تظاهر بهتر است،
آیا هر نوع رک‌بودنی این نقش را ایفا می‌کند؟
در اطراف خودمان چندین نفر را دیده‌ایم که به‌هوای رک‌بودن، دل می‌شکنند و بی‌حرمتی می‌کنند؟
کاش قبل از جوگیر شدن، راه‌های درست پیروی‌کردن از یک الگوی رفتاری را یاد بگیریم!
۲. ضرورت‌سنجی کنیم
خوب است قبل از به زبان آوردن انتقادهایمان به این فکر کنیم که آیا حرف‌هایمان ضرورتی دارد و اثر مثبتی برای شخص مقابل خواهد داشت؟
اگر جواب منفی است، بهتر است بیخودی کالری نسوزانیم و وقت و انرژی‌مان را صرف کار اثربخش‌تری بکنیم.
۳. نخود هر آشی نشویم
یاد بگیریم که در روابطمان با افراد ، در حدی که به ما ارتباط دارد اظهار نظر و انتقاد کنیم.
مثلا اگر تخصصی در روانشناسی نداریم، مدام اطرافیانمان را درمورد روش تربیت‌کردن فرزندانشان #سرزنش نکنیم!
۴. هم مثبت، هم منفی
طبق اصول روانشناسی، برای اجرای یک انتقاد #موفق باید هم نکات مثبت و هم نکات منفی مخاطب یا موضوع مورد انتقاد را درنظر بگیریم.
این کار هم باعث مثبت‌تر به‌نظر رسیدن انتقاد شده و هم تاثیر بیشتری در مخاطب می‌گذارد. حواسمان باشد که صرفا به‌خاطر مثبت جلوه‌دادن دعوایمان، به سمت ویژگی‌های مثبت طرف مقابل نرویم.
به‌عنوان مثال شخصی را می‌شناسم که هر وقت می‌خواست گله‌ای از کسی بکند با این جمله شروع می کرد: «ببین، تو خیلی آدم خوبی هستی، ولی….»
و بعد اینطور صحبتش را ادامه می‌داد: «ولی من از نوع حرف زدنت متنفرم. از نوع لباس پوشیدنت، از راه رفتنت و خندیدنت بدم میاد…»
و هزار چیز دیگر! یادمان باشد چنین جملات جنگ‌طلبانه و تخریب‌کننده‌ای صرفا با بیان یک جملۀ مثبت به یک انتقاد سازنده تبدیل نمی‌شوند.
۵. واقعا «سازنده» باشیم
وقتی انتقادی از کسی یا چیزی می‌کنید، بهتر است راه برطرف کردن آن عیب و نقص را هم پیشنهاد بدهید.
چرا که انتقاد کردن به تنهایی هنر نیست.
البته پیشنهادات بهتر است که شدنی باشند و برای اجرایشان به قوۀ قاهره و اشخاص دیگر و جبر و غیره، احتیاجی نباشد.
۶. رای صادر نکنیم
هر انتقادی در واقع نظر شخصی ما در مورد یک موضوع خاص است که دیگران می‌توانند آن را رد یا قبول کنند.
از افراد توقع پذیرش قطعی حرف‌هایمان را نداشته باشیم و درصورت نپذیرفتنشان، آن‌ها را محکوم به انتقادناپذیر بودن نکنیم.
چرا که ممکن است هر شخص نسبت به یک انتقاد پذیرا و نسبت به انتقاد دیگر ناپذیرا باشد
دیدگاهتان را بنویسید