طلاق و بازگشت از آن | طلاق آخرین راه

طلاق

جدایی همیشه آخرین راه حل برای یک زندگی مشترک است

اگر قصد زندگی دوباره را ندارید و تصمیم به آغاز زندگی تازه ای بعد از طلاق دارید بایستی به نکات و اصول زیر بیشتر دقت کنید.

فرق است بین پاک کردن و پایان دادن

زمانی که رابطه ای به پایان خود می رسد بین پاک کردن و پایان دادن آن تمایز قائل شوید.

پایان دادن به یک رابطه، به معنای پاک کردن و حذف یک شخص یا بخشی از گذشته شما نیست؛

برای مثال چنان چه در سال ۸۱ ازدواج کرده اید و در سال ۹۰ طلاق گرفته اید نباید در صدد باشید که این ۹ سال را از تاریخچه زندگی خود پاک کنید. 

چون معمولا در زمان جدایی احساسات ناخوشایندی همچون خشم، غم، تنفر و … ناشی از این که احساس می کنید خوشبخت نیستید یا مورد آزار قرار گرفته اید، وجود دارد و فرد به صورت ناخودآگاه تلاش می کند تا خاطرات زندگی مشترک خود را فراموش کند و رابطه با همسر قبلی اش را به زباله دان تاریخ بیندازد.

طلاق را باور کنید

از آنجایی که فشار روانی طلاق بسیار بالاست،

سیستم روانی افراد معمولا برای مواجه نشدن با احساسات ناخوشایند از روش مقابله ای انکار و کوچک نمایی استفاده می کند که برای سازگاری اولیه تا حدودی لازم است، اما چنان چه این روش ادامه پیدا کند احتمال این که فرد دچار افسردگی و بیماری های «روان تنی» بشود، زیاد است؛ 

بنابراین لازم است همان طور که برای اتفاقات خوش و ناخوش زندگی خود مانند ازدواج، تولد فرزند، فوت عزیزان و … مراسمی برگزار می کنید که بتوانید تشخیص دهید و بپذیرید که وارد مرحله جدیدی از زندگی شده اید و مسئولیت جدیدی دارید،

درباره این اتفاق ناخوشایند هم مراسم برگزار کنید.

البته منظور از برگزاری مراسم این نیست که جشن طلاق برگزار کنید

بلکه منظور این است که با یادآوری ایام خوش در زندگی قبلی تان چیزهایی که از آن یاد گرفته اید، مانند نکات مثبت طرف مقابل و …را روی کاغذ بنویسید و بعد با پاره کردن و یا سوزاندن آن که نشانه ای از خاتمه آن رابطه است به نوعی با این واقعیت مواجه شوید.

شناخت احساسات ناشی از طلاق

در حلقه حمایتی مانند خانواده، دوستان و مشاور قرار گرفتن بسیار موثر است

زیرا آن ها می توانند احساسات ناخوشایند از قبیل خشم، گناه، غم و اندوه را که به دلیل از دست دادن منبع دلبستگی در شما به وجود آمده است از شما دور کنند و کمک کنند تا زندگی بهتری داشته باشید.

به رسمیت شناختن طلاق کمک خوبی به افراد مطلقه می کند

بنابراین افرادی که جدایی را تجربه می کنند نباید تلاش کنند که از این احساسات ناخوشایند فاصله بگیرند بلکه باید آن ها را به عنوان بخشی از موضوع جدایی بپذیرند.

طلاق

زنان بسیاری هستند که از زندگی خود راضی نیستند.

مردانی هستند که از زندگی زناشویی خود خسته شده اند.

شما چطور؟

آیا به طلاق فکر کرده‌اید؟

بد نیست شرایط پس از طلاق را بدانید شاید بتوانید درست تصمیم بگیرید.

شرایطی که پس از طلاق درگیر آن می‌شوید

زمانی که شما تصمیم طلاق خود را عملی میکنید زندگی شما تغییر میکند و احساساتی  به سرغ شما می آید که با شناخت و مدیریت آنها میتوانید زندگی خود را دوباره آغاز کنید

تأکید مشاوران بر این است که مردان به هیچ وجه به قطع رابطه کامل فرزندان با مادر خود اصرار و درمقابل فرزندان از مادر آنها بدگویی نکنند، ولو این که مادر مقصر باشد.

علاوه بر آن شبکه روابط اجتماعی را هم برای خود و هم با مدیریت خود برای فرزندانشان شکل دهند.

درواقع نباید بگذارند طلاق، روابط اجتماعی منفی را جایگزین روابط اجتماعی مثبت کند.

مردان اگر خواستند که بچه ای از همسر دوم خود داشته باشند.

پیش از اقدام، موضوع را با فرزند یا فرزندان زن اول درمیان بگذارند و به عبارتی حق انتخاب دهند. اما چرا این توصیه ها به مردان است؟

شاید دلیل غیرحقوقی اش این باشد که می گویند مردان در مقابله با تمامی مراحل مختلف قطع رابطه از زنان ضعیف تر هستند و طی چندسال اول پس از طلاق، روابط کمتری با دوستانشان برقرار می کنند. 

روانشناسان و محققان معتقدند، زنان در مقایسه با مردان در مواجهه با بحران ناگهانی مثل طلاق، با شرایط بهتر کنار می آیند. 

بنابر یک تحقیق در یورکشایر انگلستان، ۶١درصد از زنان طی ٢سال اول بعد از طلاق، بسیار خوشحال تر از موقعی هستند که هنوز درحال زندگی مشترک بودند درحالی که این رضایتمندی تنها در ۵١درصد از مردان وجود داشته است.

براساس این تحقیقات؛

زنان در مقابله با تمامی مراحل مختلف قطع رابطه از مردان قوی تر هستند و طی چند سال اول پس از طلاق، روابط بیشتری با دوستانشان برقرار و وقت بیشتری را صرف خانواده شان می کنند و به دنبال مشاوره ها و درمان ناراحتی هایشان هستند درحالی که مردان غالباً به دنبال لذت های موقتی اند.

از سوی دیگر لازم است قدری در مفاهیم حقوقی طلاق دقت کنیم.

به هر صورت آسیب شناسی طلاق جدای از مردانه و زنانه بودن آن از آن جایی که خانواده و جامعه را در معرض مشکلات عدیده ای قرار می دهد باید مورد توجه قرار گیرد.

طلاق دائم به دو دسته تقسیم می شود:

رجعی و بائن که هرکدام با توجه به شرع و قانون شرایط خاص خود را دارند.

طلاق رجعی:

به این معنا که پس از این که طلاق بین زن و مرد صورت گرفت،

مرد می تواند بدون این که دوباره جهت ثبت و خواندن صیغه ازدواج اقدامی کند،

برای شروع دوباره زندگی مشترک، زن را به زندگی برگرداند.

این رجوع به معنای همان بازگشت دوباره است؛

اما این بازگشت دارای شرایط خاصی است و به این معنا نیست که مرد هر زمان که بخواهد می تواند زن را به زندگی برگرداند،

اقدام به بازگشت زن باید حتماً در دوران عده زن باشد.

اقدام به بازگشت تنها به اراده شوهر واقع می شود

و اگر زن بخواهد اقدام به بازگشت کند، اراده او هیچ تاثیری نخواهد داشت.

اقدام به بازگشت زن توسط مرد می تواند با سخن و کلام باشد مثل این که به زنش بگوید من به تو رجوع کرده ام یا این که با رفتار و اعمالی باشد که عرف از آن رفتار، پشیمانی مرد را از جدایی فهم کند مانند رفتار محبت آمیز مرد به زنش.

در طلاق رجعی تا زمانی که زن در دوران عده به سر می برد به نوعی هنوز به عنوان همسر مرد شناخته شده و مرد باید به او نفقه بپردازد و در صورتی که مرد خواهان ازدواج دوباره باشد، باید به دادگاه رفته و از او اجازه بگیرد. 

در طلاق رجعی، زن و شوهر از هم ارث می برند، مرد حق ندارد تا زمانی که مدت عده به پایان نرسیده است، مطلقه رجعیه خود را از محل سکونتش یعنی منزل خود خارج کند.

طلاق بائن:

به این معنا که مرد نمی تواند اقدامی برای بازگشت زنش داشته باشد و در صورتی که خواهان برگرداندن زنش باشد باید حتماً او را طبق تشریفات قانونی و شرعی دوباره به عقد خود درآورد. 

یکی از آثار مهم طلاق بائن، جدایی کامل دو همسر از یکدیگر است و بر اثر این طلاق، زن و شوهر به کلی از هم جدا شده و مرد می تواند بی اجازه دادگاه ازدواج کند و هیچ تکلیفی هم به پرداخت نفقه به زن سابق خود ندارد. 

در این نوع طلاق زن و مرد از هم ارث نمی برند و زن باید خانه شوهر را بعد از طلاق ترک کند و اگر عده نداشته باشد می تواند بلافاصله ازدواج کرده و اقامتگاه و نام خانوادگی واقعی خود را استفاده کند.

یعنی می تواند به دلخواه خود زندگی کند.

اگر شوهر درحال بیماری، زن خود را طلاق دهد و بعد بر اثر آن بیماری بمیرد، زن از او ارث می برد اگرچه طلاق بائن باشد ولی به شرط آن که زن شوهر نکرده باشد.