راهکارهای کنترل دعوا

به یکدیگر عشق بورزید

پس از پایان دعوا و مشاجره به جای اینکه نسبت به یکدیگر خشم بگیرید، مهربانی و خوش‌رویی پیشه کنید.

 برای اینکه به همسرتان نشان دهید دوستش دارید و حضورش در زندگی‌تان بی‌‌اهمیت نیست، مهربانانه رفتار کنید و از جادوی کلمات دلنشین غافل نشوید.

معمولا اگر زن یا شوهر احساس کند که دیگر در دل همسرش جایی ندارد، زندگی مشترک تلخ خواهد شد.

رفتارهای خیلی کوچکی که حاکی از توجه و محبت هستند، معجزه می‌کنند.

مثلا همین که به همسرتان پیامک‌های محبت‌آمیز بفرستید یا به آهستگی روی شانه‌اش دست بگذارید، به بهبود رابطه‌تان کمک می‌کند.

 البته این رفتارها زمانی که هنوز طرف مقابل‌تان داغ باشد، احتمالا جواب نمی‌دهند.

اما بعد از اینکه اوضاع کمی آرام‌تر شد، می‌توانید با نرم‌خویی در جهت بهبود رابطه‌تان قدم بردارید.

رفتارهای محبت‌آمیز نشان می‌دهند که به همسرتان اهمیت می‌دهید و به دنبال بهبود رابطه‌تان هستید.

بگذارید همسرتان با خودش خلوت کند

بعد از یک دعوای زن و شوهریِ مفصل شاید احساس کنید که نیاز دارید مدتی با خودتان خلوت کنید.

ممکن است دل‌تان بخواهد تا وقتی دچار احساسات منفی هستید، خیلی با همسرتان برخورد نداشته باشید و این اصلا اِشکالی ندارد.

اما اگر فقط یک نفر، زن یا شوهر، به تنهایی نیاز داشته باشد و طرف مقابل مانع خلوت کردنش شود، ممکن است اوضاع به هم بریزد.

 در چنین موقعیت‌هایی به توصیه‌های زیر توجه داشته باشید:

وقتی همسرتان عنوان می‌کند که نیاز دارد مدتی تنها باشد مانع نشوید، چرا که در خلوت فکر کردن همسرتان می‌تواند موجب استحکام طولانی‌مدت رابطه‌تان شود.

درست است که دل‌تان می‌خواهد همسرتان در کنارتان باشد، اما ممکن است با مانع شدن‌تان، اوضاع را وخیم‌تر کنید.
وقت بگذارید و به افکار و احساسات‌تان سر و سامان دهید‌.

اگر همسرتان عنوان کرد که نیاز دارد اندکی با خودش خلوت کند، به تصمیمش احترام بگذارید و به فکر اقدامات تلافی‌جویانه نباشید.

به توصیه‌ی دکتر هال شوری (Dr. Hala Shorey)، استادیار روانشناسی در دانشگاه ویدِنِر (Wiedener)، باید صبوری کنید تا زمان مناسب برای صحبت کردن فرا برسد.

وی معتقد است خلوت کردن موجب می‌شود دو طرف فرصت پیدا کنند بر عصبانیت‌شان مسلط شوند: «تا زمانی که طرف مقابل‌تان هنوز داغ است، صحبت کردن فایده‌ای ندارد.»

دکتر شوری توضیح می‌دهد که بسیاری از افراد به اشتباه فکر می‌کنند باید همه‌ی حرف‌شان را در همان بحبوحه‌ی دعوا بزنند: «عزیزم، من اشتباه کردم.

رفتارم احمقانه بود.» وقتی این‌گونه حرفی را وسط دعوا عنوان می‌کنید، انتظارش را هم داشته باشید که طرف مقابل‌ در جواب، توی ذوق‌تان بزند: «آره، تو یه احمقی.» و به این ترتیب، دوباره دعوا بالا می‌گیرد.

یادتان باشد اگر تصمیم دارید مدتی دور بمانید، حتما اطمینان حاصل کنید که همسرتان در نبودتان آسیب روحی نبیند.

شاید واقعا به خلوت و تنهایی نیاز داشته باشید، اما گاهی حمایت عاطفی و در کنار هم بودن، کمک بیشتری به بهبود رابطه‌تان خواهد کرد.

مسالمت‌آمیز گفت‌وگو کنید

شاید این راهکار خیلی کلیشه‌ای به نظر برسد، اما باور کنید گفت‌و‌گوی مسالمت‌آمیز رمز موفقیت هر رابطه‌ای است.

 برای اینکه بتوانید رابطه‌تان را از سر بگیرید، باید در مورد احساسات‌تان با یکدیگر صحبت کنید.

پس قبل از هر چیزی لازم است احساسی را که نسبت به اختلافات اخیر دارید، به خوبی درک کنید.

 حتی اگر نتوانستید درباره‌ی اینکه دقیقا چه احساسی دارید با خودتان به نتیجه‌‌ی مشخصی برسید، باز هم باید در مورد همین سرگشتگی با همسرتان صحبت کنید.

همچنین اگر نیاز دارید مدتی با خودتان تنها باشید تا افکارتان را جمع‌و‌جور کنید، باید این تصمیم‌تان را قبل از اینکه به خلوت بروید با همسرتان در میان بگذارید.

البته که گفت‌و‌گوی مسالمت‌آمیز بعد از دعوای مفصلی که داشته‌اید آسان نیست، اما نهایت تلاش‌تان را به کار بگیرید تا از این مرحله نیز عبور کنید.

برای اینکه سوءِتفاهمی پیش نیاید و جنجال تازه‌ای بروز نکند، باید با همسرتان درباره‌ی اینکه چه انتظاراتی از یکدیگر دارید، صحبت کنید.

اگر قصد دارید به طور خاص روی قضیه‌ای که سرش دعوا کرده بودید تمرکز کنید، توصیه‌های زیر را در نظر داشته باشید:

دکتر شوری توصیه می‌کند به جای اینکه فقط حرف خودتان را بزنید و روی موضع‌تان پافشاری کنید، مسئولیت رفتاری را که احساسات همسر‌تان را جریحه‌دار کرده بپذیرید.

اگر رفتارتان طوری بوده که احساسات همسرتان را جریحه‌دار کرده است، از تبرئه کردن خودتان بپرهیزید.

وقتی مدام در دفاع از خودتان حرف بزنید، دعوا ادامه‌دار می‌شود.

پس به احساسات طرف مقابل احترام بگذارید و قضیه را از تمامی جهات ببینید، نه فقط از موضع خودتان.

اگر احساس می‌کنید باید درباره‌ی رفتاری که داشته‌اید توضیحی بدهید، بهتر است صبر کنید و در بحبوحه‌ی دعوا هیچ حرفی در این مورد نزنید.

پس توضیحات‌تان را به زمانی که دعوا حسابی فروکش کرد و دو طرف بر خودتان مسلط شدید، موکول کنید.

باید بپذیرید که بهبود رابطه‌‌‌تان زمان می‌برد. دکتر شوری توصیه می‌کند یک جدول زمانی تهیه کنید تا ببینید هرچه از روز دعوا دورتر می‌شوید، رابطه‌تان چه تغییری می‌کند.

برای اینکه از دعواهای مشابه در آینده جلوگیری کنید، بهتر است با یکدیگر روی مجموعه‌ای از قوانین به توافق برسید.

 سعی کنید بفهمید بار دیگری که کارتان به جر و بحث کشید، چگونه باید رفتار کنید تا دعوا بالا نگیرد.

مرکز بهداشت روان دانشگاه تگزاس توصیه می‌کند از این سه قانون غافل نشوید:

در هر نشست فقط روی یک مشکل تکیه کنید.

تا زمانی که پرونده‌ی یک قضیه را کاملا نبسته‌اید، نباید هیچ قضیه‌ی دیگری را وسط بکشید.

اگر همه‌ی دلخوری‌های‌تان را یکجا مطرح کنید، اوضاع به هم می‌ریزد و هیچ کدام از مشکلات‌تان حل نخواهند شد.

به موضوعات شخصی و نامربوط اشاره نکنید. اگر به موضوعات شخصی و نامربوطی که نقطه‌ی حساسیت طرف مقابل‌تان است دست بگذارید، رابطه‌تان به آفت بی‌اعتمادی، خشم و آسیب‌پذیری دچار خواهد شد.

یکدیگر را متهم نکنید. اگر همسرتان را متهم کنید، مطمئن باشید که گارد می‌گیرد و به جای اینکه به درک متقابل برسد، فقط سعی می‌کند از خودش دفاع کند.

پس برای اینکه حالت تدافعی ایجاد نشود، از متهم کردن طرف مقابل بپرهیزید و در عوض، به همسرتان توضیح دهید که چرا از دستش دلگیر شده‌اید.

در مجموع، باید به دنبال راهکاری باشید تا گفت‌و‌گویِ بعد از دعوا به مشاجره تبدیل نشود، بلکه سازنده و پُربار باشد.

از این رو، لازم است قوانینی تعیین کنید که با رعایت‌شان بتوانید مسالمت‌آمیز گفت‌وگو کنید.

اگر هم مایل نیستید قاعده و قانونی تعیین کنید، باید هر کدام‌تان نهایت تلاش‌تان را به کار بگیرید تا مسیر گفت‌و‌گو به سمت مشاجره پیش نرود.

 دعوا را کِش‌ ندهید

وقتی گرد و خاکی که به پا کرده بودید فروکش کرد و سر و صدای دعوا خوابید، یادتان باشد باز هم خطر حمله بیخ گوش‌تان است، چرا که هر دو طرف هنوز به لحاظ احساسی داغ هستید.

شاید طرف مقابل یا حتی خودتان ناگهان به سرتان بزند که یک بار دیگر ناغافل حمله کنید.

ممکن است حمله‌ی آخر فقط در حد چند کلمه‌ی نیش‌دار باشد، اما همین تکه‌پرانی‌ها باعث می‌شوند دعوا کِش پیدا کند و دلخوری‌ها ریشه‌دارتر شوند.

پس بهتر است که در دعوای زن و شوهری، خیلی حرف و حدیث‌ها را کش ندهید.

شاید هم برای اینکه دعوا دیگر کِش پیدا نکند، تصمیم بگیرید قضیه را با شوخ‌طبعی خاتمه دهید.

اما یادتان باشد که شوخی‌های نسنجیده به کار نبرید.

مثلا از این قبیل شوخی‌ها خودداری کنید: «عزیزم، شنیدی که می‌گن تحقیقات نشون داده فقط ۲۰ درصد آقایون عقل دارن؟ خُب آخه ۸۰ درصد بقیه‌شون زن دارن!» در چنین موقعیت پرخطری، حتی شوخیِ اینکه از روی بی‌عقلی زن گرفته‌اید، نابه‌جا و نسنجیده است.

شاید واقعا منظوری نداشته باشید، اما همسرتان در این لحظه به قدری حساس است که احتمال دارد منظورتان را طور دیگری برداشت کند.

با این‌گونه شوخی‌های نابه‌جا و نسنجیده‌ای ممکن است همسرتان فکر کند اینقدر از تشکیل خانواده و زندگی مشترک پشیمان هستید که ای کاش از همان اول، به قول خودتان عقل می‌داشتید و ازدواج نمی‌کردید.

نه اینکه اصلا شوخی نکنید، بلکه در انتخاب نوع شوخی تا حد امکان محتاط باشید.

شوخی وقتی به حل دعوای زن و شوهری کمک می‌کند که در جهت تخریب طرف مقابل نباشد.

پس اگر جوکی به ذهن‌تان رسید که احساس کردید شاید همسرتان از شنیدنش ناراحت شود، اصلا حرفش را هم نزنید.

 حتی از انجام رفتار شوخی‌آمیزی که می‌دانید خوشایند همسرتان نیست، حتما پرهیز کنید.

وقتی شوخی یک‌طرفه باشد، حس اعتماد و خوش‌نیتی از بین می‌رود و در نتیجه، رابطه‌تان وخیم‌تر خواهد شد.

تا زمانی که رابطه‌تان به حالت عادی برگردد، باید بی‌نهایت محتاطانه رفتار کنید تا همسرتان دوباره عصبانی و دلگیر نشود.

شاید این همه احتیاط خسته‌کننده باشد، اما مطمئنا به جدال دائم می‌ارزد.

 چه کاری را وقت دعوا با همسرتان نباید انجام دهید

دعوا و جر و بحث بین زوجین مخصوصا در سالهای ابتدایی ازدواج امری طبیعی است .

مهم این است که ما بتوانیم با بهترین روش به مجادلات پایان بدهیم و بصورت منطقی مشکلات بین خودمان را حل کنیم.

 در بین مشاجره هرگز منزل را ترک نکنید

آقا: «دیگه نمی‌تونم اینجا نفس بکشم. نمی‌خوام جایی باشم که تو هم توش زندگی می‌کنی.»

بیرون رفتن از منزل در بین دعوا، به همسرتان نشان خواهد داد تا چه اندازه از بودن با او زیر یک سقف احساس ناراحتی می‌کنید.

اگر در را با شدت به هم بکوبید و بیرون بروید، مشکلی حل نخواهد شد.

این‌ کار حتی سبب می‌شود که همسرتان درباره‌ی بلوغ فکری‌تان شک کند.

مانند بچه‌ها رفتار نکنید. اگر ترجیح می‌دهید اول آرام شوید و بعد با همسرتان بحث کنید، به اتاق دیگری بروید.

پس از آنکه آرام شدید، مانند دو تا آدم عاقل باهم صحبت کنید.

بهتر است بگویید: «نمی‌خوام الان درباره‌ش چیزی بگم. نیاز دارم کمی تنها باشم.» و به‌جای ترک منزل، به اتاق دیگری بروید.

 هرگز اتاق خواب‌تان را از هم جدا نکنید

بااین‌کار، همه‌چیز را بدتر می‌کنید. حتی در بین دعوا هم روال عادی زندگی‌تان را حفظ کنید.

به‌عنوان مثال، مانند همیشه سرِ یک میز غذا بخورید؛ حتی اگر به هم نگاه نکنید.

در اتاق‌خواب مشترک‌تان بخوابید؛ حتی اگر قرار است به هم پشت کنید.

این‌کار سبب می‌شود جوّ منزل بهتر شود و بنابراین مشکل‌تان سریع‌تر حل خواهد شد.

اما اگر بالش‌تان را بردارید و به اتاقی دیگر بروید، دوری و جدایی همه‌چیز را بدتر خواهد کرد.

هرگز در ملأعام باهم دعوا نکنید

در حضور دیگران باهم بحث نکنید.

بااین‌کار هم به یکدیگر و هم به مردمی که اطراف‌تان هستند بی‌احترامی خواهید کرد.

هرجا که هستید، اگر حس می‌کنید که نیاز به بحث دارید، به منزل بروید و آنجا مشاجره کنید.

شاید حتی تا رسیدن به منزل کمی آرام‌تر و منطقی‌تر شده باشید و این از شدت مشاجره می‌کاهد.

اعضای خانواده و فامیل را از مشاجره‌ای که داشته‌اید باخبر نکنید

خانم: «مامان، اون دوباره دیر برگشته خونه. گوشیش رو نمی‌ده که من ببینم.»

آقا: «اون داره روی اعصابم راه می‌ره، واقعا از دستش خسته شدم!»

پدرومادر و دیگر اقوام را به مشاجره‌تان وارد نکنید، دعوای شما فقط به خودتان دو نفر مربوط است.

بااین‌کار ممکن است یک دعوای معمولی را به یک آشفتگی خانوادگی واقعی تبدیل کنید.

حتی اگر شما دوباره به روال عادی زندگی‌تان برگردید، بقیه‌ی اعضای فامیل آن را به‌یاد خواهند داشت.

شاید بعدها اگر فرصتی دست دهد، علیه شما و همسرتان از این موضوع سوءاستفاده کنند.

بهتر است بگویید: «بیا در موردش صحبت کنیم. این مشکل فقط به خودمون ربط داره.»

از خشونت فیزیکی دوری کنید

هنگام مشاجره، معمولا افراد بدترین جنبه‌ی شخصیت‌شان را نشان می‌دهند.

برخی حتی برای اینکه ثابت کنند حق با آنها است، مرتکب خشونت فیزیکی می‌شوند.

به خودتان اجازه ندهید که نسبت به شریک زندگی‌تان با خشونت رفتار کنید.

مهم نیست چقدر عصبانی هستید، درد فیزیکی ممکن است سبب شود تا همسرتان احساس و علاقه‌اش به شما را فراموش کند.

در چنین مواقعی بهتر است بگویید: «بیا خونسرد باشیم، وگرنه کارمون به کتک‌کاری می‌کشه».

هرگز درباره‌ی طلاق صحبت نکنید

هرگز در خلال یک مشاجره از طلاق صحبت نکنید. درست است که گاهی طلاق یک راه‌حل برای آرامش هر دو طرف است، اما صحبت کردن درباره‌ی آن، زمان و مکان مخصوص به خودش را دارد.

هنگام مشاجره زمان خوبی برای حرف‌زدن از طلاق نیست، چراکه بااین‌کار به همسرتان توهین می‌کنید و به احساسات او آسیب جدی وارد می‌کنید.

هرچه بیشتر درباره‌ی طلاق صحبت کنید، سریع‌تر به واقعیت نزدیک می‌شود.

اگر واقعا عاشق یکدیگر هستید، هرگز از جدایی صحبت نکنید؛ حتی اگر عصبانی هستید و از ته دل‌تان این حرف را نزده‌اید.

به او بگویید: «موافقی موقعِ عصبانیت حرفی نزنیم که بعدها از گفتنش پشیمون بشیم؟»

موضوعات گذشته را پیش نکشید

خانم: «چرا ظرف‌ها رو نشستی؟ قرار بود کمکم کنی، اما زیرِ قولت زدی. همیشه همین‌طوری…»

پس از مدت کوتاهی بحث را به جاهای دیگری می‌کشاند: «شب‌ها خرناس می‌کشی.

یه هفته پیش هم که نیومدی بریم خونه مامانم اینا» و بسیاری از مواردی که در گذشته اتفاق افتاده است، ناگهان سرازیر می‌شوند.

موضوع اصلی دعوا هر چه که هست، فقط به همان بچسبید و تمام اشتباهات گذشته‌ی شریک‌ زندگی‌تان را به رخ او نکشید.

این سبب می‌شود یک موضوع جزئی خانوادگی به یک درگیری بزرگ منجر شود.

علاوه‌برآن، ممکن است برای همسرتان این سؤال کاملا منطقی پیش بیاید: چرا من باید به رابطه‌ای که این همه مشکل در آن وجود دارد ادامه بدهم؟

اگر موضوع فقط این است که همسرتان قول داده است در کارهای منزل به شما کمک کند و این کار را نکرده است، موضوعات دیگر را فراموش کنید.

بگویید: «نوبت تو بود، قول دادی در کارهای منزل کمکم کنی. منم واقعا خسته‌ام از بس شستم و تمیزکاری کردم.»

عصبانیت

برای اینکه بتوانیم راحت تر با عصبانیت همسرمان کنار بیاییم و آن را بهتر مدیریت کنیم و همچنین از نتایج و عواقب نامناسب آن کم کنیم، باید به نکات زیر توجه داشته باشیم:

گاهی سکوت کنیم

بعضی وقت ها بهترین کار در مقابل فرد عصبانی، سکوت در آن لحظه است؛

چرا که هر نوع پاسخی ممکن است طرف مقابل را برآشفته تر کند.

این سکوت باعث می شود وضعیت بحرانی، بدون درگیری رد شود

و ما فرصت پیدا کنیم که در لحظات بعدی، پس از فروکش کردن عصبانیتش راحت تر با او صحبت کنیم.

یادمان باشد سکوت به معنای کوتاه آمدن نیست،

بلکه فرصتی است که به همسر عصبانی مان می دهیم؛ چه بسا بعد از این وقفه، خودش پیشمان شده و درصدد جبران برآید.

قبل از هر عکس العملی دلیل عصبانیتش را بپرسیم

عوامل زیادی مثل استرس ها، ناامیدی و درماندگی ممکن است زمینه ساز رفتار همراه با خشم باشد.

گاهی شخص عصبانی بدون اینکه به دلیل مشخص خشمش اشاره کند،

رفتار نامناسبی بروز می دهد؛ پس لازم است قبل از اینکه هر صحبت و واکنشی در برابر عصبانیتش نشان دهیم،

از او سوال کنیم که چه چیزی باعث عصبانیتش شده است.

خوب گوش کنیم تا دقیقا بفهمیم چه شده است.

به یاد داشته باشیم هرگز از «چرا» استفاده نکنیم،

بلکه با «چیزی شده» دلیل را جستجو کنیم تا معنی بازجویی و بازپرسی را در ذهن همسرمان ایجاد نکند.

در مورد احساس خودمان صحبت کنیم

ما هم موقع عصبانیت همسرمان اذیت شده ایم.

بعد از اینکه همسرمان آرام شد برای او از احساس ناراحتی یا آزردگی که موقع عصبانیت او داشتیم اما بروز ندادیم، صحبت کنیم.

اگر بتوانیم بدون انتقاد به وی از این احساس خودمان حرف بزنیم،

به ما کمک خواهد کرد راحت تر او را ببخشیم و با این موضوع کنار بیاییم و ناراحتی ها را بر دوش نکشیم.

همچنین باعث می شود همسرمان هم از نتایج رفتار خودش بیشتر بداند و برای دفعات بعد بهتر خشمش را کنترل کند.

برای اینکه این کارمان با موفقیت بالاتری همراه باشد،

بهتر است صحبت مان را در این مورد با خودمان و احساس خودمان شروع کنیم،

بدون اینکه او را بابت این ناراحتی مقصر بدانیم، فقط در مورد احساس مان حرف بزنیم.

سریع قضاوت نکنیم

تقریبا در تمامی اوقات ما درست نمی دانیم دقیقا چه چیزی همسرمان را عصبانی کرده است.

فقط حدس می زنیم و چنانچه بخواهیم با این فرضیات و گمان های خود پیش برویم،

ممکن است واقعیت را درست متوجه نشده باشیم و موضوع بدتر شود.

هر نوع قضاوت و پیشداوری برآمده از ذهن خود ماست و بسیار احتمال دارد که با واقعیت فاصله قابل توجهی داشته باشد؛

بنابراین در اولین ام سعی می کنیم قضاوت هایمان را مدیریت کرده و کناری نگه داریم تا باعث عصبانیت، ناراحتی یا هرگونه هیجان منفی ما نشوند.

اول باید بدانیم علت واقعی عصبانیت چیست، شاید چیزی که ما به آن فکر می کنیم اشتباه باشد.

انتظاراتمان را کم کنیم

همسرمان از خیلی جهات مثل ژنتیک، تربیت خانوادگی، شرایط کنونی، شخصیت و موارد دیگر با ما متفاوت است؛

بنابراین مانند ما فکر نمی کند یا رفتارش در برابر اتفاقات، ممکن است به دلیل تفاوت های گفته شده شبیه ما نباشد.

دانستن این موضوع باعث می شود از او انتظار زیادی برای داشتن رفتار مورد نظرمان نداشته باشیم؛

چرا که انتظار، معمولا زمانی پیش می آید که احساس می کنیم

طرف مقابل مان همانند ما فکر می کند و باید رفتاری که مد نظر ماست داشته باشد.

اگر میزان این انتظار را پایین بیاوریم، عصبانیت و رفتار خشمگینانه او غیرقابل تحمل به نظر نمی رسد،

راحت تر با رفتارش کنار می آییم و با آرامش بیشتری با او برخورد می کنیم.

همدلی را فراموش نکنیم

سعی کنیم احساسش را خوب بفهمیم، خودمان را جای او بگذاریم و این درک کردن را به او نیز نشان دهیم.

چنانچه خوب به حرف هایش گوش کرده باشیم و موضوع را به خوبی فهمیده باشیم، می توانیم به راحتی احساسش را درک کنیم.

لازم نیست حتما تاییدش کنیم،

بلکه باید بتوانیم احساسی را که داشته خوب از حرف هایش بیرون کشیده و به او بگوییم توانسته ایم همدلی کنیم.

در بسیاری از اوقات همین همدلی باعث می شود فرد خشمگین آرام شده و خودش از رفتارش اظهار پشیمانی کند.

به حل مسئله فکر کنیم

بهتر است به جای پرداختن به رفتار همسرمان و انتقاد و گله به فکر راهکار باشیم

و به همسرمان کمک کنیم تا بتواند راهی پیدا کند که مسئله ای که باعث عصبانیتش شده را حل کند.

این شیوه از برخورد با خشم، باعث کاهش این هیجان می شود.

همچنین با هم به این موضوع بپردازیم که چگونه باید این خشم مدیریت شود که دفعه بعد به رفتار نامناسبی ختم نشود.

مواظب باشیم نصیحت نکنیم؛ انتقاد، توهین و تحقیر نیز در هر حال روش مناسبی نیست بلکه با همسرمان همفکر شویم.

اگر در حل موضوع پیش آمده، خوب عمل کنیم، در آینده با مسئله مشابه روبرو نخواهیم شد و یادآوری این اتفاق باعث آزردگی خاطر ما و همسرمان نخواهد شد.

به خودمان نگیریم

خیلی وقت ها دلیل عصبانیت سوءبرداشت ها و عدم درک درست از رفتار یا کلام طرف مقابل یا حتی مسائل حاشیه ای غیرمرتبط است.

پس بهتر است در روبرو شدن با عصبانیت همسرمان، بلافاصله موضوع را به خودمان ارتباط ندهیم و به دنبال دلیل واقعی عصبانیت باشیم.

چه بسا دلیل واقعی خشم وی مسائل غیرمرتبط با ما یا درک نادرست از رفتار ماست؛ نه دقیقا خود رفتار ما.

صبور باشیم و درجه تحمل خود را بالا ببریم

لازم نیست به سرعت واکنش نشان دهیم. موفقیت ما در مقابل عصبانیت همسرمان به میزان صبوری ما بستگی دارد.

چنانچه بتوانیم قضاوت خود را در گوشه ای از ذهن مهار کنیم و سریع به خود منتسب نکنیم،

می توانیم تحمل بیشتری نشان داده و صبورتر رفتار کنیم. 

برقراری ارتباط موثر با همسران که یکی از ابزار های موفقیت در زندگی مشترک

اما سهم شما برقراری ارتباط موثر چیست؟

یک شنونده خوب

برخورداری از صداقت‌

یک نان‌آور خوب‌

افرادی احترام برانگیز

خلاصه